...παίρνουμε ριζόχαρτο, απλώνουμε (το κατά δύναμη) ομοιόμορφα τον καπνό, στρίβουμε το ριζόχαρτο σαν την πλαστελίνη όταν είμαστε παιδάκια, φτιάχνοντας έναν κύλινδρο, λίγο σάλιο με την άκρη της γλωσσίτσας για να κολλήσει, μισοκλείνουμε τα μάτια (απαραίτητο αυτό το σημείο...) και.... "ανάβουμε"…Όλοι εμείς, εντός... το νου σας (οι εκτός), να μην σβήσουμε.... ;-))
2 comments:
Υπεροχο!...
ακομα τραμπαλιζομαι!!!
την αγαπη μου Στελλα!
Άφωνος... μ' αυτό που έγραψες...
Η Άνοιξη με πλημμύρισε και με γέμισε με το άρωμα της…
Φιλιά…
seizeTHEday
Post a Comment