...παίρνουμε ριζόχαρτο, απλώνουμε (το κατά δύναμη) ομοιόμορφα τον καπνό, στρίβουμε το ριζόχαρτο σαν την πλαστελίνη όταν είμαστε παιδάκια, φτιάχνοντας έναν κύλινδρο, λίγο σάλιο με την άκρη της γλωσσίτσας για να κολλήσει, μισοκλείνουμε τα μάτια (απαραίτητο αυτό το σημείο...) και.... "ανάβουμε"…Όλοι εμείς, εντός... το νου σας (οι εκτός), να μην σβήσουμε.... ;-))
2 comments:
όμορφο... :-)
...αν και δεν μας πείθει πως το δάκρυ ήταν επειδή ξέχασε τα γυαλιά...
και οι φτερούγες του, άπεχτες!
annaTi
κι αυτό δεν πάει πίσω... πολύ καλό
Ρε Άννα, τι θα γίνει με σένα;;; Πάλι στα ίδια θα εστιάσουμε;;;
just a woman
Post a Comment